فروردین ۰۶، ۱۳۸۹

تبريك ساده سال نو



سلام بر همه دوستان و مخاطبان بزرگوتر اين صفحه
سال نو بر همه شما مبارك. اميد اينكه سالي باشد پر از سلامتي و شادي و از همه مهمتر آرامش و باز هم آرامش و در كل آرامش...
سال هشتاد و نه تا به امروز خوب بوده است و تلاش ام بر اين است كه باز هم خوب و عالي سپري شود. تقريبن كسي را نديده ام جز معدود از دوستان ام و تقريبن هيچ چيز نخوانده ام .
.
امسال دومين آرزوي عيد من مربط به كسي بود كه زنده است، اما فعلن ديده نمي شود. يعني من تا به حال نديدمش و بسيار مشتاق ام و لحظه شماري مي كنم براي آمدنش. فعلن «ملكه سبا» صدايش مي زنيم و احتمالن هم بعدن هم به همين نام صدايش بزنيم. بايد منتظر باشم تا از راه برسد و با خودش مشورت كنيم.
.
به يك سري از دوستان ام پيام تبريك تلفني گفتم. به يك سري با پيامك و يك سري هم حضوري. عده اي گوشي را بر نداشتد، عده اي پيامك ام را جواب ندادند و به عده اي هم اصلن تبريك نگفتم. باور بفرماييد بي منظور بوده است و فقط و فقط فراموش كرده ام و از آنجايي كه امروز پنجم فروردين است احساس مي كنم اگر الان پيامك تبريك بزنم از فحش خواهر و مادر بلكه ام بدتر باشد. پس ترجيح مي دهم در فرصت بعدي عذر خواهي كنم و از همين جا صميمانه به تك تك شان تبريك مي گويم.
.
به يك دوست نازنين و بسيار متفاوت از باقي آدم ها ! هم سلام و تبريك تايپ كرده و ارسال نمودم. از آنجا كه از من بسيار و بسيار عصباني است هنوز پاسخ نداده است. اميدوارم نرنجيده باشد. بنده فقط و فقط از روي علاقه و حس احترام اين كا را كردم.
.
آخر سال مزخرفي بود دو ماه پاياني اش. اما الان روزهاي خوبي است.
.
ديروز داشتم به ژان دارك فكر مي كردم و اين جمله بسيا ر مهم اش كه خيلي دوست دارم:
وقتي او را به جرم تكفير به دادگاه مي برند و قبل از آنكه در ميدان اصلي شهر او را آتش بزنند،از او پرسيدند که آيا مورد عنايت خاص خداوند قرار دارد.ژان دارك گفت: «اگر نيستم خداوند مرا مورد عنايت خود قرار دهد و اگر هستم اين مقام را برايم حفظ کند. اگر می‌دانستم که خداوند به من لطفی ندارد غمگين‌ترين موجود روی زمين بودم.»
واقعن داستان شنيدني و خواندني فوق العاده اي دارد. اگر خيلي آشنا نيستيد نيازي به خواندن كتاب و ... نيست. به همين ويكي پدياي خومان رجوع كنيد . چند خطي توضيح داده است شرح حال اين بانو را...
.
هنوز هيچ اتفاق و فكر و ايده اي نيست كه درباره اش بشود نوشت .
به همين بسنده مي كنم


۴ نظر:

نهال گفت...

سلام آقای رضا محبی عزیز. این که من اولین کسی هستم که نظر می دهم به نظرم عجیب می رسد. دیگر عادت کرده ام که هرروز به وبلاگ شما و ایثار و مهدی سربزنم، این مدت که ننوشتی دلمان برای قلمت تنگ شد. یک چیز را فراموش کردی، برای عده ای از دوستان هم کامنت سلام و تبریک گذاشتی.
این نوشته هم قشنگ بود. خوش به حال قلمت.

سيد مرتضي گفت...

سال نوي شما هم مبارك. اميدوارم سال خوبي داشته باشي!

سيد مرتضي گفت...

سال نوي شما هم مبارك. اميدوارم سال خوبي داشته باشي!

Unknown گفت...

درود رفيق من از اون دسته رفقاتم كه هنوز نديدمت امسال. دلم برات تنگ شده داداش. يه امانتي دستم داري رفيق. ايشالا امسال كاميار و تندرست باشي