آذر ۱۷، ۱۳۸۸
re-change. not for me
خیلی از دستگاه‌ها تغییر می‌کنند یا از رواج می‌افتند، حتی خیلی از آداب و روسوم هم از بین می‌روند؛ اما ساعت تغییر ناپذیر و جاودانی است. آخرین انسان، وقتی با خورشید سرد و فرسوده وداع می‌کند ، برای دانستن زمان دقیق مرگ خودش، نگاهی به ساعتش می‌اندازد.خاطرات پس از مرگ براس کوباس/ ماشادو دِ آسیس/ عبدالله کوثری
طبقه بندی:
آرشیو این روزها
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۳ نظر:
سلام وقت بخیر...
درسته خیلی از چیزهای اطرافمان که یک روزی رواج داشتند جایشان را به چیز دیگری می دهند ،جز ساعت زمان!
ولی نمی دانم آن لحظه که مرگ نازل می شود چه لزومی دارد که بدانیم زمان دقیقش کی است؟دیگر نیستی تا بخواهی محاسبه زمان را کنی؟
و آن دنیا هم زمان را با ساعت نمی سنجند!!!!
- اگه اون تونسته فراموش کنه، منم می‌تونم
.
+ می‌بینی؟ هنوز دوسش داری
.
- از کجا معلوم؟
.
+ هنوز می‌خوای کارایی رو بکنی که اون کرده
دیوانه ام می کند ....
- اگه اون تونسته فراموش کنه، منم می‌تونم
.
+ می‌بینی؟ هنوز دوسش داری
.
- از کجا معلوم؟
.
+ هنوز می‌خوای کارایی رو بکنی که اون کرده
دیوانه ام می کند ....
ارسال یک نظر